வழக்கொழிந்த சொற்கள்

கல் தோன்றி மண் தோன்றா காலத்து முன் தோன்றிய மூத்த குடி, தமிழ்குடி என்றொரு பழமொழியுண்டு. தமிழ்க் குடியே அவ்வளவு பழமையானதென்றால், தமிழ் மொழி எவ்வளவு தொன்மையானதாக இருக்கும். இன்றைய தேதியில் உலக மக்களிடையே புழக்கத்திலுள்ள மிகவும் பழமையான மொழி, தமிழ் மொழியேயாகும்.

அப்படிப் பட்ட தொன்மை வாய்ந்த தமிழ் மொழி இன்று பல பரிணாம வளற்சிகளைக் கண்டுள்ளது. தமிழிலுள்ள பல வார்த்தைகள் மற்ற மொழிகளுக்குப் போயுள்ளன. தமிழும் மற்ற மொழிகளிலிருந்து பல வார்த்தைகளை இறக்குமதி செய்திருக்கிறது. இன்று நாம் பேசும் வார்த்தைகளில் தொண்ணூறு விழுக்காடு இறக்குமதி செய்யப்பட்ட வார்த்தைகள் தான்.

தமிழில் வழக்கொழிந்த வார்த்தைகள் என்னவென்று ஆராய்ச்சி செய்ய எனக்கு அவ்வளவு அறிவு போதாது. சமீபத்தில் படித்துத் தெரிந்து கொண்ட வார்த்தைகள் இப்போது தமிழில் புழக்கத்திலேயே இல்லாத வார்த்தைகள் என்று சொல்ல வேண்டும். சுஜாதா அவர்கள் எழுதிய “கணையாழியின் கடைசி பக்கங்கள்” என்ற புத்தகத்தில், இந்த இரு வார்த்தைகள் பற்றி எழுதியிருந்தார்.

வெருகடி - ஒரு உள்ளங்கை அளவு.

சிறங்கை - மூன்று நான்கு கைகளால் அள்ளும் அளவு.

பெண்மணிகள் இனி சமையல் குறிப்பு எழுதும் போது, ஒரு சிறங்கை அரிசியை கொதிக்க விட்டு ஒர் வெருகடி உப்பு ஜீரகத்தை சேர்த்துக் கொள்ளவும் என்று எழுதலாம்.

ஏதோ, எனக்குத் தெரிந்த தமிழில் வழக்கொழிந்த சொற்கள் பற்றி எழுத அழைப்பு விடுத்த குந்தவைக்கு அநேக நன்றிகள். ஏற்கனவே நான் வழக்கொழிந்த சொற்கள் பற்றி முன்றோரு பதிவு எழுதியிருக்கேன். முடிந்தால் படித்துப் பார்க்கவும்.

சரி என்னை குந்தவை மாட்டி விட்டாங்க. நான் யாரையாவது மாட்டி விடலையென்றல், தமிழ் கூறும் நல்லுலகம் என்னை மன்னிக்கவே மன்னிக்காது.
யாரை மாட்டி விடலாம் என்று யோசித்துப் பார்த்ததில் இவர்கள் தான் ஞாபகத்துக்கு வந்தனர்.

சாரலாய் வரும் பூர்ணிமா சரன்

சென்னைத் தமிழன் முகுந்தன் எத்தனை அறிதான தமிழ் வார்த்தைகள் சொல்கிறாரென்று பார்ப்போம்.

லொள்ளும் நக்கலைத் தவிர வேறு வேலை வெட்டியில்லாமலிருக்கும் கார்த்திக்.

சீக்கிரம் சொல்லுங்கப்பா, தமிழ் பாட நூலிலிருந்து அருஞ்சொற்பொருள்ளிலிருந்து சுட்டாவது சொல்லுங்கள்.