வாழ்க்கைப் பாடம் - 1

ஆசிரியர்கள் பலர் பாடம் சொல்லிக் கொடுத்திருக்கிறார்கள். பாடம் நடத்தியதோடு தன் கடமை முடிந்ததென போயிருக்கிறார்கள். ஆனால் என் கூடவே இருந்து எனக்கு நிதமும் பாடம் நடத்தும் ஆசான் ஒருவர் இருக்கிறார். அவர் தான் 'வாழ்க்கை'. வாழ்க்கை எனக்கு நிறைய பாடங்கள் புகட்டியிருக்கிறது. நான் நினைவறிந்து நான் கற்ற முதல் பாடம் 'உணவைப் பழிக்காதே'

சிறு வயது முதல் சாப்பாட்டில் சில உணவு வகைகள் பிடிக்கும். பல பிடிக்காது. சாம்பார் வத்தக்குழம்பு முட்டைக்கோஸ் உருளைக்கிழங்கு இப்படியெல்லாம் சமைத்துப் போட்டால் மறு பேச்சு பேசாமல் சாப்பிட்டுப் போய் விடுவேன். ஆனால் அம்மா எப்போதும் எனக்குப் பிடித்ததையே சமைத்துப் போடமாட்டாள். பல தடவை எனக்குப் பிடிக்காதது தான் வீட்டில் மெனுவாக இருக்கும். பாகற்காய் பிட்லா, கத்தறிக்காய் பிட்லா கற்ணக்கிழங்கு மசியல், இப்படி ஏதாவது எனக்கு சுத்தமா பிடிக்காததை சமைத்து விடுவாள். சாப்பிடப் பிடிக்காம அடித்துக் குதிப்பேன். "இந்த *(&@%*(&@*(#$%*(@& சமையலை யார் கண்டுபிடித்தர்கள்" என்று திட்டுவேன்.

ஆனாலும் அம்ம்விடம் என் பாச்சா பலிக்காது. ஒக்காத்தி வச்சு வாய்க்குள் திணித்து விடுவாள். எல்லாத்தியும் முழுங்கினப்பறம், "என்ன
இப்போ நன்னா இருக்கா இல்லையா?" என்று கேட்டால், "நன்னாத்தான் இருக்கு. ஆனா எனக்குப் பிடிக்கலை" என்பேன். (எங்களுக்கெல்லாம் குப்புற விழுந்தாலும் மீசைல மண் ஒட்டாதுல்லா). "பாரு பாரு இந்த சமையல் சாப்பிட என் காலில வந்து ஒரு நாள் வந்து விழுவே" என்பாள்.

படிப்பெல்லாம் முடிந்த பிறகு கொல்கத்தாவில் வேலை கிடைத்தது. ஆஹா என்ன ஊர்! சைவ சாப்பாடு கிடைக்கும் ஹோட்டலே கிடையாது. அப்படியே ஒன்றிரண்டிருந்தாலும் 10 கிலோ மீட்டர் பயணிக்க வேண்டும். அதுவும் சில நாட்களில் மூடி விடுவார்கள். அந்த ஊரில் பொழுது போகவில்லையென்றால் பந்த் நடத்திவிடுவார்கள். நிஜமாகவே சாப்பாட்டிற்கு லாட்டரி அடித்திருக்கிறேன். "எங்காவது அம்மா சமைத்துப் போட்ட மாதிரி டைக்காதா? அட இந்த பாழாப்போன பாகற்காய்ப்பிட்லா கிடைத்தால் கூடப் பரவயில்லை" என்று புலம்பர லெவெலுக்கு வந்துட்டேன்.

ஆறு மாதம் கழித்து லீவு எடுத்துக்க்கொண்டு வந்தவுடன் அம்மாவிடம், "நீ என்ன வேணா சமைத்து போடு. உன் சமையலைச் சாப்பிட வேண்டும்" என்று அழாத குறையாக சொன்னேன்.

கொல்கத்தாவில் ஒரு வருடம் கை நிறைய சம்பாதித்தாலும் வாய்க்கு ருசியாக சாப்பாடு கிடைக்காமச்செய்து வாழ்க்கை எனக்குப் புகட்டிய பாடம் "உனவைப் பழிக்காதே". ஆஹா ஆத்திச்சூடி range'க்கு இருக்கே.

அங்கு நான் பெற்ற அனுபவம் தான் பிற்காலத்தில் என் மனைவி எது எப்படி சமைத்துப்போட்டாலும் மறு பேச்சு பேசாமல் சாப்பிட்டுப் பழக கற்றுக்கொடுத்தது.

பி.கு. என் மனைவி நன்றாகவே சமைப்பாள்.