விவஸ்தை கெட்ட அரசியல்

தமிழ் நாட்டில் இப்போது எங்கு பார்த்தாலும், தேர்தல் பற்றித் தான் பேச்சு. யார் யாருடன் கூட்டணி, யார் யாருக்கு எத்தனை சீட்டு, யார் யாருக்கு போட்டியிட இடம் கிடைக்கும் கிடைக்காது, இதை பற்றித்தான் எந்த நாளிதழ், மாத இதழ், வார இதழை புரட்டினாலும் வெளிப்படும் முதல் செய்தி. அதிலும் சென்ற வாரம் எந்த செய்தி முதல் இடத்தைப் பிடித்தது என்று ஒரு டாப் டென் நிகழ்ச்சி நடத்தினால், அது கண்டிப்பாக மதிமுக அதிமுகவுடன் கூட்டணி அமைத்தது பற்றித்தான்.
அரசியலில் நிரந்தர நண்பரும் இல்லை எதிரியும் இல்லை என்று ஒரு புதுமொழியுண்டு. ஆனால் விவஸ்தை, தன்மானம் இது எதுவுமே இல்லையா?? அப்புறம் என்ன இக்கட்சியின் தலைவரை தன் மானச்சிங்கம் என்று வர்ணிப்பது. போயும் போயும் 12 சீட்டு அதிகமா கிடைக்கிறது என்பதற்க்காகவா கூட்டணியை மாற்றுவது? சட்ட மன்றத்தில் வெறும் 36 உறுப்பினர்களை வைத்துக் கொண்டு என்ன சாதித்து விட முடியும்??

இதே ஜெயலலிதாவை காதால் கேட்க முடியாத வார்த்தைகளால் திட்டித் தீர்த்தார்கள் இந்த மதிமுக கட்சியினர். இப்போது அதையெல்லாம் மறந்துவிட்டு எப்படி இவர்களால் நட்பு பாராட்ட முடியும்?

சரி இதே வைகோவை திட்டித்தீர்த்தவர் தானே ஜெயலலிதா, இவரை ஒண்ணரை ஆண்டுகள் சிறையில் அடைத்து மகிழ்ந்தாரே. இப்போது வோட்டு வேண்டும் என்பதற்காக இவரை அழைத்துக் கொள்வாரா?

பதவிக்காக கொள்கையையும் காசுக்காக சகோதரியைக் கூட்டி கொடுக்கும் நயவஞ்சகற்களுக்கும் பெரிய வித்தியாசம் ஒன்றும் இல்லை. கூட்டிக் கொடுப்பவர்களுக்காவது தான் செய்வது தவறு என்பது தெரியும். அதை நியாயப் படுத்த மாட்டார்கள். ஆனால் இந்த மானங்கெட்ட அரசியல் வாதிகள் விவஸ்தை கெட்ட நடத்தையை என்னவென்று சொல்வது??

இப்படி ஒரு ஜனனாயகம் தேவை தானா??